هدف از فرستادن پیامبران - 3

«كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ» (البقره، 151)

- همانگونه که رسولی در ميان شما از نوع خودتان فرستاديم تا آيات ما را بر شما بخواند، و شما را تزكيه كند، و كتاب و حكمت بياموزد، و آنچه نمی‏دانستيد به شما ياد دهد.

*- خداوند منّان را شاکریم که ما را از امّت آخرین پیامبرش و منتظران ظهور حجّتش قرار داد.

●- پس از «تلاوت» [قرائت با تفکر و تأمل برای راه‌یابی] تمامی نشانه‌های هدایتش در عالَم هستی (آیات) و سپس «تزکیه»، به «تعلیم کتاب» تصریح نمود که همین قرآن مجید می‌باشد و معلوم می‌سازد که مقصود از «آیات» در ابتدای آیه، صرفاً آیات قرآن کریم نمی‌‌باشد که جداگانه مورد تذکر قرار گرفته است.

هر دو کتاب «خلقت و وحی» که برای کسب علم، شناخت و هدایت پیش روی ما گشوده شده، «معلم» می‌خواهد و چه کسی جز پیامبر خدا صلوات الله علیه و آله، می‌تواند معلم الهیِ این دو کتاب باشد. آنان که گفتند: «حَسبُنَا کتاب الله - کتاب خدا برای ما کافیست!» منطقی خلاف عقل و وحی داشتند.

«علم» به تنهایی نیز فایدۀ لازم را ندارد، بلکه علم باید به همراه «حکمت» باشد، یعنی به نتایج عقلی و هدایت کننده برساند که تعلیم آن نیز بر عهدۀ پیامبر خداوند علیم و حکیم می‌باشد.  

 

www.x-shobhe.ir 

www.x-shobhe.com

www.313110.ir

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «هدف از فرستادن پیامبران»   سوره بقره