بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم
کلمه یا اسم "الرّحمن"، در تمامی مجلدات قرآن مجید، به "بخشاینده" برگردان (ترجمه) شده است که به هیچ وجهی معنای درست و کاملی نمیباشد و این نقیصه، به خاطر نداشتن کلمۀ جایکزین در فارسی و سایر زبانها میباشد. در زبان عربی، معادل کلمۀ "بخشنده"، کلمات یا اسمهایی چون: «وهاب – مُعطی و جواد» میباشد. "الرّحمن"، یعنی: «وجود بخش – هستی دهنده».
خداوند سبحان، ابتدا خلق میکند و وجود میبخشد، سپس آن مخلوق خود را مشمول سایر فیوضات و یا نعمات میگرداند؛ لذا فرمود: «وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ - و رحمتم همه چيز را فرا گرفته است / الأعراف، 156»
از اینرو گفتهاند که رحمت خداوند متعال و اسم "الرّحمن" او بر سایر اسمهای او سبقت دارد؛ چرا که ابتدا وجود میبخشد.
اگر کلمۀ "رحمت" را به لطف، جود، کرم، مغفرت، نعمت و ... نیز معنا کردهاند، به این دلیل است که همه اثر وجود بخشی دارند و مراتب وجود را ارتقا میبخشند.
بنابراین، تمامی مخلوقات عالَم هستی، تجلّی اسم "الرّحمن" میباشند، چنان که امام صادق علیه السلام فرمودند: «الرّحمانُ بِجَمیعِ خَلقه – نسبت به تمامی مخلوقاتش رحمان است».
www.x-shobhe.ir
www.x-shobhe.com
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «تأملی در بسم ٱللَّٰه ٱلرحمن الرحیم»