پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

پیامبران، امامان، اولیاء الله، صالحان و مصلحان، همه برای اصلاح اتخاذ مواضع و  تصمیمات مردم گسیل شدند؛ وگرنه هیچ دعوت، تذکر و تبلیغی صورت نمی‌گرفت!

«الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا» (الأحزاب، 39)

- همان كسانى كه پيامهاى خدا را ابلاغ مى‌كنند و از او مى‌ترسند و از هيچ كس جز خدا بيم ندارند و خدا براى حسابرسى كفايت مى‌‏كند.

ضرورت، اهمیّت، نقش و اثر «تبلیغ»، بسیار فراتر از همین مقداری که اذهان عمومی از آن دانسته‌اند؛ تا جایی که می‌فرماید: «اساساً پیامبران الهی، تکلیفی به غیر از تبلیغ [ابلاغ] ندارند! چنان که در آیات متعددی متذکر گردید: «مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ - بر پیامبر، وظیفه‌ای جز ابلاغ (تبلیغ) نیست» (المائدة، 99)

از این‌رو، دشمنان خدا، اسلام، مسلمانان و مردم نیز بیشتر نیرو، امکان و بودجۀ خود را صرف «تبلیغ» اهداف خود و «ضد تبلیغ» علیه مخالفان خود می‌نمایند.

اگر چه هدف و کار تبلیغ، همان «معرفی» و سپس «جذب» می‌باشد، اما هر دو و به ویژه «جذب»، راه‌کارهای مستقیم و غیر مستقیم بسیاری دارد که نه تنها به حرف زدن یا نوشتن، خلاصه نمی‌شود؛ بلکه اثر آشکار ساختن مواضع در عمل، اثر بیشتری دارد. چنان که خداوند متعال، نیکویی سخن حق را به همراه عمل صالح بیان نمود:

«وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ» (فصلت، 33)

- گفتار چه كسی بهتر است از آنكس كه دعوت به سوی خدا می‏كند و عمل صالح انجام می‏دهد و می‏گويد: من از مسلمين هستم.

و اهل عصمت علیهم السلام نیز به تبلیغ با رفتار و کردار، تأکید نمودند، چنان که امام صادق علیه السلام فرمودند:

«کونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ لِیرَوْا مِنْکمُ الْوَرَعَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الصَّلَاةَ وَ الْخَیرَ فَإِنَّ ذَلِک دَاعِیةٌ» (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص78)

- با غیر زبان خویش مردم را دعوت کنید، مردم باید ورع و کوشش و نماز و خیر شما را ببینند، این‌ها خود دعوت کننده باشند (این کارها خودش تبلیغ و جذب است).

لطفاً در هر یک از نکات زیر، با دقت تأمل و تفکر نمایید:

الف - از ترفندهای دشمن در جنگ نرم، برای ممانعت از هر تبلیغِ آگاهی بخش و رشد دهنده‌ای، این است که می‌گویند: «هر کسی، هر راهی که دوست داشته را برگزیده و سخن و تبلیغ شما هیچ اثری ندارد!»

مسأله فقط انتخابات نیست؛ در نظر بگیرید که بگویند: «آکاهی بخشی شما در بارۀ دین خدا و آثار دینداری - راجع به اعتیاد و پرهیز از آن - نسبت به اخلاقیات - ضرورت و فواید عفّت - راجع به تقوا و یا مضرات فساد - راجع به ضرورت تحصیل و ...، هیچ تأثیری ندارد، چرا که هر کسی هر کدام را که خواسته، برگزیده است!»

● - این القائات منفی، در حالیست که خودشان لحظه‌ای از تبلیغ اهدف و فرهنگ خود و ضد تبلیغ علیه ارزش‌های حقیقی، غفلت و کوتاهی نمی‌کنند و هرگز نمی‌گویند: «مردم راه خودشان را انتخاب کرده‌اند، پس ضد تبلیغ ما اثری ندارد!»

ب - یکی از گمان‌ها نادرست، به ویژه در میان مسلمانان و از جمله در امور مربوط به حضور انقلابی و سیاسی مردم، این است که گمان شود تبلیغ صرفاً برای «جذب» است! گویی مخاطبان کسانی هستند که یا هنوز جذب نشده‌اند یا حتی در جبهۀ مخالف قرار دارند! در حالی که آگاهی بخشی و بصیرت افزایی و نیز ایجاد شور و شوق بیشتر، از اهداف اصلی تبلیغ می‌باشند.

*- اگر در آیات قرآن کریم دقت نماییم، متوجه می‌شویم که معرفت‌افزایی - تذکر (یادآوری) - موعظه و نصیحت - و نیز بایدها و نبایدهای خداوند سبحان، خطاب به مؤمنان می‌باشد؛ یعنی همانها که پیش از این جذب شده‌اند و راه خود را برگزیده‌اند:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا» (الأحزاب، 70)

- اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از خدا پروا داريد و سخنى استوار گوييد.

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (آل عمران، 200)

- اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد صبر كنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى كنيد و از خدا پروا نماييد؛ باشد كه رستگار شويد.

... و ده‌ها آیۀ دیگر که خطاب به مؤمنان می‌باشد.

ج - بی‌تردید اگر یادآوری (تذکر) و تبلیغ [آگاهی‌بخشی - بصیرت افزایی - اصلاح و اکمال رویکرد - ایجاد شور و شوق بیشتر ... و از جمله مقابله با «ضد تبلیغ» دشمنان، اثری نداشت، امام امّت نیز نه بدان توجه خاص می‌نمودند و نه همگان را متذکر می‌شدند و نه از همگان تبلیغ را مطالبه می‌نمودند، در حالی که در همین سخنان اخیر، ضمن تشریح اثر و قدردانی از حضور مردم و هم چنین تذکر به ترفندهای ضدتبلیغی دشمنان، به ویژه در بارۀ انتخابات، فرمودند:

«مسئله‌ی حضور مردم در صحنه ــ که جزو لوازم حتمی اداره‌ی صحیح کشور و پیشرفت انقلاب و به نتیجه رسیدن انقلاب و به هدفها دست یافتن انقلاب است ــ باید ترویج بشود؛ هر کسی صدایی دارد، هر کسی زبان گویایی دارد، هر کسی مخاطبی دارد، هر کسی میتواند اثر بگذارد، باید روی این زمینه کار کند: وَ تَواصَوا بِالحَقّ؛ این حق است. تواصی به حق وظیفه‌ی همه است؛ روحانی باشد، استاد دانشگاه باشد، منبر باشد، صداوسیما باشد، مسئول سیاسی باشد، مدیر فلان دستگاه باشد، عالِم باشد، مرجع باشد، هر کسی باشد، وظیفه است. مردم را بایستی به حضور در میدان، ایستادگی در میدان، آشنایی با لوازم میدان وادار کنند. البتّه مسئولان حکومتی باید بدانند که مردم آماده‌اند، [لذا] وظیفه‌ی آنها سنگین است؛ هم مسئولان حکومتی، هم فعّالان عرصه‌‌های سیاسی و فرهنگی، باید زمینه را آماده کنند. ان‌شاءالله این آمادگی همین‌طور ادامه پیدا کند، روزبه‌روز هم زیاد بشود.‌» (19/10/1402)

د - از آثار مهم تبلیغ حق، محکم و ثابت قدم سازی می‌باشد؛ چنان که هدف تبلیغ باطل و ضدتبلیغ علیه حق، ایجاد تشکیک و تزلزل در باورها و تصمیم‌های درست می‌باشد!

برخی، پس از اتخاذ مواضع به حق و تصمیم‌های درست، دو دل می‌گردند - برخی متزلزل می‌شوند و برخی نیز برمی گردند که این‌ها همه از آثار «ضد تبلیغ» می‌باشد! برخی نیز در اتخاذ مواضع باطل و تصمیم‌های نادرست، ناگهان متحول شده و برمی گردند، و اینها از آثار «تبلیغ حق» می‌باشد.

ھ - امواج، بسیاری را با خود می‌برند؛ کار تبلیغ مقابله با امواج و جوّسازی دشمنان و ایجاد موج و جوّ مثبت و سازنده می‌باشد.

از این‌رو، اعلام علنی و رسای حضور در میدان به همراه مردم، از مصادیق بارز تبلیغ سازنده و مثبت می‌باشد. چنان که در فضای مجازی، با هشتک‌سازی یا ...، ایجاد جوّ و تبلیغ می‌نمایند.

مشارکت و هم‌افزایی - لطفاً این پرسش و پاسخ را در راستای «جهاد تبیین» که بر همگان فرض است، برای دوستان به اشتراک بگذارید؛ متشکر.

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی   انتخاب