ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات:

«شاید کسی بدون قصد تحریک شهوت، آغاز به مطالعه نماید؛ اما معمولاً حین مطالعه، این تحریک عارض می‌شود و در بیشتر موارد، اگر هیچ تحریکی بر دختر یا پسری عارض نشد، باید حتماً به پزشک مراجعه نماید!»

مطالعه و کسب علم و آگاهی، نه تنها ایرادی ندارد، بلکه در بسیاری از موارد که مبتلا‌به زندگی انسان است، لازم، ضروری و گاه واجب نیز می‌باشد.

اگر چه دانستن (علم)، هیچ گاه به تنهایی علت تامّه برای عمل و به ویژه عمل صالح نیست و چه بسا انسان اندیشه‌ها، خواست‌ها، تصورات و عملکردهایی بسیاری دارد که خودش هم علم دارد و می‌داند که باطل یا خطاست، اما انجام می‌دهد؛ ولی جهل و نادانی و عمل جاهلانه، مضراتی دارد که گاه غیر قابل جبران می‌باشند. پس کسب علم برای فعل حلال، نه تنها هیچ گاه گناه نیست و ایرادی ندارد، بلکه خوب و لازم نیز هست.

اما، هر شخصی برای فراگیری هر علمی [به ویژه در روابط جنسی]، باید دقت نماید که اولاً آیا اکنون برای او ضرورت دارد؟ ثانیاً تا چه حدّی لازم است بداند؟ به ویژه با توجه به این مهم که مباحث جنسی، غالباً تحریک‌آمیز نیز می‌باشند.

بنابراین، کسی نباید به بهانۀ کسب علم، خودش را فریب دهد! چه لزومی دارد که پسر یا دختر مجرد، وقت و توجهش را صرف مطالعه درباره روابط جنسی بنماید، تا بی‌جهت تحریک شود و آزار ببیند؟!

باید توجه شود که گرایشات فطری و هم چنین نیازهای غریزی، در وجود آدمی نهادینه شده‌اند؛ چنان که رابطۀ جنسی، از بدو خلقت وجود داشته و تا آخر نیز برقرار خواهد بود، هر چند که گذشتگان علوم امروزی را نداشتند، اما با مشکلی مواجه نشدند!

جمعیت امروز جهان، بیش از 8 میلیارد نفر می‌باشد و چند برابر در طول تاریخ به دنیا آمدند؛ یعنی اگر فقط روابط جنسی منجر به تولد نوزاد را در نظر بگیریم، چند ده میلیارد میشود؛ آیا تمامی اینها بر اساس علوم اکتسابی و منتشر شده در کتاب‌های علمی، رابطه داشتند؟!

در هر حال کسب علم، چه در این موضوع یا موضوعات دیگر، خوب و گاهی لازم است، منتهی اگر ضرورت داشته باشد و مفید واقع شود؛ وگرنه نتیجه معکوس می‌دهد و مضرّ واقع می‌شود.

الف – آموزه‌های پیامبر اکرم و اهل عصمت صلوات الله علیه و آله، در روابط جنسی کم نیست و قطعاً اگر لازم و ضروری نبود و یا ایراد داشت و گناه بود، بیان نمی‌نمودند.

ب – بسیاری از مشکلات و معضلات و مفاسدی که در زندگی فردی و یا خانوادگی و زناشویی و اجتماعی پیش می‌آید، به خاطر همین نادانی‌ها و ناآگاهی‌هاست.

وقتی مرد یا زن، نیازهای همسر خود را نمی‌شناسند و یا حتی به نیاز خود و چگونگی ارضای صحیح آن نیز علم و آگاهی ندارد – وقتی مجرد نمی‌داند که با چه مسائلی مواجه است، چرا و چه باید بکند و ...؟ چه نتایجی مفروض می‌باشد؟! آیا جز این است که بسیاری از طلاق‌ها به خاطر سردی‌ها، ارضا نشدن‌ها ... یا رفتارهای غلط در روابط جنسی [به ویژه مبتنی بر اوهام‌های دوران تجرد یا دیدن عکس‌ها و فیلم‌ها] می‌باشد؟!

ج – اما مطالعه نیز باید هدفمند، عاقلانه و برنامه‌ریزی شده، لازم و مفید باشد. به عنوان مثال: مردم عادی، باید روابط زناشویی را به حد خود بدانند و می‌دانند، اما یک پزشک ناچار است بیشتر بداند، کسی که با مشکلاتی مواجه است، باید بیشتر بداند تا مشکلش را رفع کند. رابطۀ جنسی، مانند بقیۀ امور مبتلابه انسان می‌باشد. به عنوان مثال: همگان کم و بیش با سر درد و سرما خوردگی یا تغذیه مناسب و عواقب چاقی و لاغری، بیش از حد و ... آشنا هستند و باید آشناتر شوند، اما لزومی ندارد که همگان پزشک یا متحصص تغذیه و روانشناسی شوند.

د – تردیدی نیست که حتی ممکن است به هنگام مطالعه، تصوراتی نیز پیش آید و همین تصورات سبب تحریکاتی از درون گردد، اما این تصورات یا تحریک‌های طبیعی شهوانی، به خودی خود حرام نیستند، مگر آن که کسی به قصد تحریک خود مطالعه را ابزار قرار دهد و همین تحریک سبب خروج منی از او یا استمناء گردد - و یا دچار تصورات حرام شود. دقت کنیم که اگر چه خداوند متعال تصور گناه را بر ما بخشوده است، اما برخی از تصورات را حرام نموده است، مثل این که انسان در تصورات خود، شخص خاصی را در نظر بیاورد یا نوامیس دیگران را متصور شود، که چنین تصوراتی خودش حرام است.

از این‌رو، فقها می‌فرمایند: «اگر این مطالعات تحریک کننده باشد یا موجب مفسده شود یا خوف وقوع در حرام باشد، جایز نیست.‌»

نتیجه:

پس، مطالعه و کسب علم در باره غریزه و قوای جنسی و چگونگی ارضای صحیح آن (روابط جنسی حلال)، چه مطالعه علمی و آموزشی باشد و چه مطالعه احکام مرتبط، به خودی خود، نه تنها ایراد ندارد و گناه نیست، بلکه در بسیاری از موارد لازم، ضروری و حتی واجب نیز می‌شود. به ویژه برای نوجوانان و جوانان دختر و پسر، که بسیاری از آنها مبتلا به خودارضایی می‌شوند و یا بسیاری دیگر به جای کنترل و ارضای منطقی و مشروع، به سراغ شیوه‌های خطا و گناهان می‌روند.

این مطالعات [در حد لازم و ضروری]، برای کسانی که قصد ازدواج دارند و یا حتی کسانی که ازدواج کرده‌اند بسیار مفید می‌باشد؛ و البته باید توجه داشته باشند که تمامی کمبودها، از علم نیست و تمامی پاسخ‌ها نیز در کتاب نیست! چرا که بسیار اتفاق می‌افتد که آدمی مبتنی بر علم خود عمل نمی‌نماید.

●- دقت شود که کتاب‌های علمی دربارۀ جنسیّت و روابط جنسی، توجهی به مقوله‌هایی چون: روان یا اخلاق ندارند؛ بلکه توجه آنها بیشتر به بدن و چگونگی رفتار طبیعی (فیزیکی) می‌باشد؛ بنابراین، بیشتر آموزندۀ «تحریک و ارضا» می‌باشند؛ اما آن چه که به رابطۀ جنسی، روح می‌بخشد، محبّت و عاطفه را تشدید می‌نماید و سبب ارضای کامل و تسکین روح، روان و جسم می‌گردد، همان فرهنگ و اخلاق در روابط جنسی می‌باشد، وگرنه صرف آمیزش را حیوانات نیز دارند.

امام خامنه‌ای:

●- «دانستن و ياد گيری مسايل جنسی پيش از ازدواج، به خودی خود اشکال ندارد و دانستن احکام شرعی آن بسيار خوب است‌؛ ولی اگر برای ياد گيري نياز به نگاه کردن به فيلم و عکس زنان عريان و نيمه عريان باشد - که سبب تحريک انسان می‌شود و غالبا از روی شهوت هم نگاه می‌گردد‌، يعنی در هنگام ديدن آن‌ها انسان تحريک می‌شود، و زمينه گناهان را فراهم می‌کند- جايز نمی‌باشد.» (استفتائات، سؤال 1201 و 1188)

●- «نعوظ و تحريک شهوت گاهی خود بخود و به صورت طبيعی و يا به خاطر خطورات ذهنی است؛ در اين گونه موارد چون قصد و غرض و تعمدی در کار نيست، اشکالی ندارد؛ ولی تحريک کردن شهوت با فکر کردن به مسائل شهوت انگيز بنا بر احتياط گناه است‌. اگر در اثر فکر کردن به اين گونه مسايل از انسان منی خارج شود‌، خودارضايی محسوب می‌شود.‌» (پاسخ به پرسش 791)

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

آیا مطالعه درباره برخی مسائل جنسی چه در مورد دختران و پسران (فقط مطالب و نه سایت‌های تحریک آمیز) که بدون قصد شهوانی انجام گیرد گناه یا ایرادی دارد؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/right/13012.html 

 

 

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام   علم